اخیرا برخی سایتهای خبری و اقتصادی طی مقالاتی با عنوان “سهم معلمان از سود و زیان صندوق ذخیره فرهنگیان چیست؟” یا “رمز و راز صندوق ذخیره فرهنگیان چیست؟” به رابطه حقوقی بین صندوق ذخیره فرهنگیان و اعضاء آن پرداخته و در پایان نتیجه گیری کرده اند که فرهنگیان سهامدار شرکتهای زیر مجموعه صندوق ذخیره فرهنگیان نیستند و در سود آنها و ارزش دارایی آنها نیز نباید سهیم باشند .
فارغ از انگیزه نگارنده این نوع مقالات نخستین سئوالی که در اذهان فرهنگیان با شنیدن این مطالب مطرح خواهد شد این خواهد بود که چه کسانی به خود جرات داده اند تا مالکیت شرکتهایی که با پول فرهنگیان خریداری شده است را از ایشان سلب کنند .
قطع به یقین این مطلب را یا یکی از مدیران صندوق ذخیره نگاشته اند یا به سفارش یکی از مدیران نگاشته شده است و چیزی که مسلم است اکثر غریب به اتفاق فرهنگیان تا ۵ درصد حقوق خود را بعضا به صورت اجبار به عنوان سهام به این صندوق واریز کرده و میکنند و عدم شفاف سازی در خصوص رابطه حقوقی بین صندوق و اعضا و استمرار این وضعیت نوعی سوء استفاده از عبارتهای حقوقی و عدم آشنایی اکثر جامعه فرهنگیان با این اصطلاحات و کاربرد حقوقی آن است.
استفاده از عبارت صندوق برای این موسسه مالی با توجه به کاربرد آن برای صندوق های سرمایه گذاری فعال در بورس سرمایه چیزی جز سوء استفاده از کلمات و بازی با بار معنایی آن که به ضرر اعضا تمام خواهد شد نیست
۱- متاسفانه مدیریت محترم روابط عمومی صندوق گزارشهای کارشناسان اقتصادی را فاقد ارزش خبری دانسته است اما جوابی بلند بالا برای برخی سایتهای خبری ارسال کرده که خوب معلوم نیست چرا به گزارش فاقد ارزش پاسخ داده شده و در آخر پاسخ نیز درخواست کرده که رسانه ها مسئولیت پذیر باشند که توصیه خوبی است اما کاش همه مسئولیت پذیر باشند نه تنها رسانه.
۲- در خصوص عدم استقلال صندوق هم باید به بند ۱۲ و ۱۳ اساسنامه رجوع کرد که صریحاً انتخاب هیأت امناء توسط وزیر آموزش و پرورش است و اعضاء در آن نقشی ندارند و تأیید صورت های مالی و تعیین مدیر عامل و بازرس هم با هیأت امناء است یعنی باز هم اعضاء حق عضویت واریز می کنند اما هیچ نقشی ندارند و این اساسنامه مصوب اسفند ۹۲ است یعنی اشکالات طبق خواسته صریح فرهنگیان برطرف نشده که بتواند ناظر یا عضو هیأت امنا در صندوق داشته باشند.
۳- اگر بپذیریم که کانون صنفی معلمان ایران نماینده صنفی فرهنگیان کشور است سخنگوی این کانون در مصاحبه با سایت جماران (دهم اسفند سال ۹۳ ) اظهار داشته است که عملکرد صندوق بسیار ضعیف است و اعضا از عملکرد آن رضایت ندارند و سود صندوق از سود بانک ها هم کمتر است و همچنین اساسنامه ایراد دارد حال دیگر باید از چه کسی نظرسنجی کرد تا نارضایتی مشخص شود؟
البته سیدحسین نقوی رییس فراکسیون فرهنگیان مجلس شورای اسلامی نیز در تاریخ ۲۲ آذر ماه سال ۹۳ از شفاف نبودن رابطه صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه انتقاد کرده که باز هم گواه دیگری بر عملکرد نامناسب این صندوق است.
در ضمن اگر عملکرد مناسب بود که بحث تحقیق و تفحص مجلس شورای اسلامی از صندوق ذخیره فرهنگیان پیش نمی آمد و قوه قضاییه جلوی ثبت صورتجلسه افزایش سرمایه بانک سرمایه را نمی گرفت و سازمان بورس هم نماد این بانک را متوقف نمی کرد .
۴- شهاب الدین غندالی مدیر عامل بازداشتی صندوق ذخیره فرهنگیان در آبان ماه سال ۹۳ طی مصاحبه ای سود سال مالی ۹۳ را حدود ۹۵۰ میلیارد تومان و دارایی مؤسسه را حدود شش هزار میلیارد تومان عنوان کرده اند که خبر از بازدهی حدود ۱۵ درصدی این مجموعه دارد و استناد رسانه ها به همین مصاحبه بود وگرنه طبق ماده ۹ اساسنامه که سرمایه صندوق کلا سه میلیون تومان است و قابلیت استفاده برای محاسبه بازدهی ندارد .