ماجرای خبر دروغ شلیک کروزهای آمریکایی چه بود؟

سکۀ غم انگیز و شرم آور سقوط هواپیمای اوکراینی، دو رو دارد که نمی توان فقط به یک رویش بسنده کرد:

۱ – روایت رسمی از ماجرای سقوط هواپیما، هر چند یک گام به جلو بود، اما هنوز نتوانسته است افکار عمومی را متقاعد کند. سوالات و ابهامات متعددی در این باره وجود دارد که نه در بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح بدان پرداخته شده و نه اظهارات سردار حاجی زاده، فرمانده هوافضای سپاه پاسخ مناسبی به آنها بود. فراتر از این، آنچه رسماً اعلام شده، ابهامات جدیدتری را ایجاد کرد؛ از جمله:

– ماجرای خبر دروغ شلیک کروزهای آمریکایی چه بود؟

– چگونه سیستم راداری پیچیده و فراگیر ایران نتوانسته است فرق موشک کوچک کروز و هواپیمای غول پیکر مسافربری بوئینگ را تشخیص دهد؟ مگر سیستم موشکی تور ام-۲ مجهز به تجهیزات شناسایی انواع پرنده ها نیست؟ آیا سامانه راداری ایران هک شده بود؟ آیا درون سیستم خائن و نفوذی وجود داشت؟

– هواپیما در دقایق اولیه پرواز بود و در حال اوج گرفتن؛ پس چگونه در اطلاعیه ستاد کل آمده است که “هواپیما کاملاً در حالت نزدیک شونده به یک مرکز حساس نظامی” بوده است؟ مگر هواپیما در حال پایین آمدن بود؟


– سردار حاجی زاده گفته است که سازمان هواپیمایی در جریان شلیک نبوده و موضوع به طور داخلی در ستاد کل نیروهای مسلح در دست بررسی بود. با این حال سردار ابوالفضل شکارچی “سخنگوی ارشد نیروهای مسلح” بعد از سقوط هواپیمای اوکراینی “با تاکید بر اینکه شایعاتی که در خصوص این هواپیما مطرح می‌کنند کاملا دروغ محض است و هیچ کارشناس نظامی و سیاسی این موضوع را تایید نمی‌کند، گفته بود: قطعا این موضوع توسط خط نفاق به نفع آمریکایی‌ها دنبال می‌شود و توطئه‌ای دیگر در حوزه جنگ روانی است.” (خبرگزاری فارس)

سوال این است که اگر دولت و سازمان هواپیمایی در جریان نبود و به همین خاطر حمله پدافندی را تکذیب می کردند اما چرا سخنگوی ارشد نیروهای مسلح این گونه گفته است؟ او هم در جریان نبود؟

– می گویند در حال بررسی بودیم؛ دقیقاً بررسی چه؟ مگر خود سردار حاجی زاده صراحتاً نگفت که صبح روز حادثه متوجه حمله اشتباهی پدافند خودی به هواپیما شده بودند؟ این، حتی نیازی به جعبه سیاه هم نداشت.

– قبلاً سردار حاجی زاده گفته بود که برای شلیک پدافند، نیازی به هماهنگی و کسب اجازه نیست و اپراتور بر اساس تشخیص خودش شلیک می کند. اما در سخنان اخیرش گفت: اپراتور موشک موظف بود در این شرایط تماس و تاییدیه بگیرد و خبط این اپراتور هم از همین نقطه است. 
بالاخره باید اجازه می گرفت یا خیر؟

– در سخنان سردار حاجی زاده آمده است که اپراتور می خواسته تماس و تاییده بگیرد ” اما در این شرایط ظاهرا سیستم ارتباطی‌اش با اختلال مواجه بود. حالا یا سامانه جمینگ باعث شده یا شبکه شلوغ بوده، به هر ترتیب نمی‌تواند ارتباط بگیرد.”  (ایرنا)
واقعاً دلیل این که اپراتور نتوانسته تماس بگیرد چه بوده است؟ این عجیب نیست که در شرایط آماده باش صد در صدی، حتی امکان یک تماس ساده هم وجود نداشت؟  این واقعاً نگران کننده است که سیستم دفاعی کشور درگیر چنین مشکلات ساده ای باشد.

– چرا بعد از حمله موشکی ایران و ایجاد وضعیت جنگی، پروازهای مسافری لغو نشدند و چه کسانی در این زمینه به وظیفه خود عمل نکردند؟

– کدام مسؤولان تصمیم گرفتند موضوع را نه تنها از مردم که از مسوولان سازمان هواپیمایی و دولت نیز کتمان کنند و این رسوایی ملی را در اطلاع رسانی وارونه به بار آورند؟ ضربه ای که آنها با این تصمیم نابخردانه به منافع ملی زدند، به این زودی ها قابل جبران نیست و ای بسا هیچ گاه هم نباشد.  آیا قرار نیست معرفی شوند و با آنها برخورد شود؟!

– …

این ها سوالاتی هستند که مردم مطرح می کنند و فضای مجازی نیز پر شده است از این پرسش ها و نظایر آن و حتی شایعات عجیب و غریب.
به نیت های مختلف مطرح کنندگان این سوالات و ابهامات کاری نداریم، آنچه مهم است این که همه این علامت سوال ها به طور واقعی وجود دارد و اگر مسوولان بخواهند مانع طرح شان در رسانه های داخلی شوند و خود را معاف از پاسخگویی و شفاف سازی بدانند، اوضاع وخیم تر خواهد شد.

اگر این باور وجود دارد که “النجاة فی الصدق” (حضرت علی علیه السلام) باید صادقانه و صریح، به همه این ابهامات پاسخ دهند، مقصران را به دست قانون بسپارند و مجازات کنند و الّا “اکتفا به یک بیانیه و یک سخنرانی”، فقط مردم را آزرده می کند و اوضاع را به سمتی می برد که مدیریت اش بسیار سخت و هزینه بر و ای بسا غیر ممکن شود.

اگر دلسوز ایران یا انقلاب یا اسلام یا مردم یا همه این ها هستید ، اشتباه “کتمان سه روزه” را با اشتباه بزرگ تری به نام “بی تفاوتی در برابر ابهامات، سوالات و حتی شایعات” تشدید نکنید.

۲ – تمام نقدها و پرسش ها و ابهامات، به طور جدی وجود دارد و باید تا روشن شدن تمام ابعاد ماجرا، پیگیرش باشیم، اما در این میان نباید دچار بی انصافی شویم و اتفاق پیش آمده را دستاویزی برای تضعیف نیروهای مسلح یا تسویه حساب های شخصی و جناحی قرار دهیم. کشور به نیروهای مسلح اش نیاز دارد؛ اگر بر فرض، فردا عربستان یا همین عراق به ایران تعرضی بکند، همین نیروهای مسلح هستند که در خط مقدم دفاع از کشور قرار خواهند گرفت. همین نیروهای مسلح و مشخصاً سپاه بود که در برابر داعش ایستادند و مانع از آن شدند که داعش به مرزهای ایران نزدیک شود و هنگامی که داعشی ها در ایران عملیات محدود تروریستی انجام دادند، همین یگان موشکی سپاه بود که مواضع داعش را در عراق در هم کوبید.

نیروهای مسلح و تجهیزات نظامی که در اختیارشان است، فارغ از هر دولت و حتی حکومتی، سرمایه فرد فرد مردم ایران است. اگر امروز اصرار داریم که متخلفان و متهمان سقوط هواپیمای اوکراینی باید محاکمه و مجازات شوند و زوایای ماجرا بر مردم روشن شود، بر این نکته راهبردی نیز تاکید می کنیم که باید شأن نیروهای مسلح کشور را حفظ کرد چه آن که در منطقه ای که زندگی می کنیم، چاره ای نداریم جز این که از نظر نظامی قدرتمند باشیم.
و باز تاکید می کنیم که حفظ حرمت امامزاده با متولی آن است و “پاسخگویی شفاف به همه سوالات” و “برخورد جدی با مقصران فاجعه” دو رکن اصلی برای حفظ حرمت نیروهای مسلح است.