راهکار دائمی ، مطمئن و ارزان برون رفت از کلاف سردرگم بازار زمین و مسکن در ایران چیست ؟

راهکار

بازار زمین و مسکن در ایران طی سالهای گذشته و به خصوص دو سه سال اخیر متاثر از بازارهای موازی به خصوص سه بازار مهم ارز ، طلا و بورس به کلاف سردرگمی برای حاکمیت تبدیل شده است که در ادامه مسیر و سیاست های فعلی حاکمیت نیز با انجام راه حلهای فعلی جز کورتر کردن گره های این کلاف ، هیچ آینده ای برای آن نمیتوان متصور شد .
سوداگری در بخش زمین که حتی نهادهای دولتی هم در آن نقش دارند سبد زندگی جوانان مزدوج جویای مسکن و خانوارهای متوسط و ضعیف جامعه کارگری و کارمندی ایران را از مسکن خالی کرده و بیم رخداد آسیبهای امنیتی و اجتماعی ناشی از این خلاء را در آینده ای نه چندان دور بسیار ملموس و متصور کرده است.
در کلان شهرها درصد بالایی از این کالا احتکار شده و میزان عرضه ، به هیچ وجه پاسخگوی تقاضا نیست و درمانهای گاهگدار دولتی نیز در حد یک قرص تب بر اطفال بر پیکر رشید جامعه متقاضی موثر واقع نشده است اما راهکار چیست و کجا باید به دنبال آن گشت ؟
اینجانب در مدلی مفهومی از راهکار خود که حاصل یک دهه مطالعه بر روی این بازار در داخل و خارج از کشور است پیشنهاد خود را به شرح زیر ارائه میدهم باشد که انشاالله دولتمردان و قانون گذاران کشور با توجه و مداقه در آن هرچه سریعتر این بار را از روی دوش جامعه ایران به صورت موثر و دائمی بردارند :

بسم الله الرحمن الرحیم
کشور ایران در تازه ترین بررسیها از سوی نهادهای ذیربط با وسعتی بیش از ۱۸۷۴۰۰۰ کیلومتر مربع ، مساحت وسیعی از جنگلها ، رودها ، دریاچه ها ، کوهها ، معادن ، شهرها و روستاها ، باغات ، زمینهای کشاورزی ، شهرکهای صنعتی ، دریاها ، دشتها و جلگه ها را تشکیل داده است که درصد بالایی از این املاک در اختیار دولت است و سهم بسیار اندکی نیز در اختیار اشخاص حقیقی است
همینجا ذکر این نکته ضروری است که بیش از ۳۰۰ هزار نفر از بهترین جوانان این مرز و بوم جان خود را برای دفاع از این سرزمین طی ۴ دهه گذشته دادند تا یک سانت از آن در اختیار دشمنان قرار نگیرد ولی هم اکنون فرزندان ، همسایگان ، اقوام و همشهریان همین عزیزان هنوز سهمی از این سرزمین پهناور ندارند تا بتوانند سقفی برای خود در آن داشته باشند و فرشی بر روی آن پهن کنند
دولتمردان و کارشناسان اقتصادی در تازه ترین راهکار خود برای مهار و کنترل بازار مسکن و زمین به این نتیجه رسیده اند که این کالا را وارد بورس کنند که مسلما این تصمیم بدون در نظر گرفتن تمام ابعاد آن میتواند نتیجه عکس بدهد لکن همین جا اعلام میکنم این اقدام خطرناک بدون سهیم کردن آحاد جامعه از یک میزان سرمایه اولیه مشترک از سرزمین ایران در این بورس قطع به یقین به افسارگسیختگی قیمت زمین و به تبع آن قیمت مسکن و در نهایت فاجعه اقتصادی برای اقشار ضعیف جامعه منجر خواهد شد .
وارد کردن بخش زمین بدون اعطای سهام سرزمین هیچگاه منجر به نتیجه مطلوب برای حاکمیت نخواهد شد اما اگر حاکمیت به استناد اصل ۴۴ و پس از ارائه سهام عدالت در گام نخست که شامل بخشی از شرکتهای دولتی میشد، درگام دوم فقط سهام مشاع نیمی ازمساحت سرزمین ایران را در غالب بورس زمین بین هر ایرانی دارای تابعیت تقسیم کند ، هر ایرانی میتواند حدود یک هکتار سهام مشاع قابل معامله از سرزمین ، که متشکل از ده هزار متر مربع اجزاء سرزمین شامل جنگلها ، رودها ، دریاچه ها ، کوهها ، دشتها و جلگه های دولتی که در آن فعالیت اقتصادی و تولیدی انجام نمیشود را در بورس زمین و مسکن با قابلیت خرید و فروش تملک کند و ضمن کشف و حقیقی شدن قیمت در این بخش و تحرک بازار سرمایه در سایر بخشها از جمله بخش مهم تولید که منجر به جهش تولید خواهد شد ،ضمن اینکه سهامداران که تک تک آحاد این سرزمین خواهند بود نیز میتوانند این سهام بسیار ارزشمند را با سبد گردانی تبدیل به سهام زمین در بافتهای مسکونی و شهری و روستایی در بخش مسکن و یا تبدیل به سهام شرکتهای تولیدی در بخش اقتصادی نموده و از ارزش دارایی ذاتی خود در زمان حیات خویش برای ادامه زندگی شرافتمندانه خود استفاده نماید
ممنوعیت فروش در سال اول برای کشف قیمت و محدودیت فروش برای اتباع غیر ایرانی در ادامه فعالیت این بورس از الزامات طرحی است که هر فرد ایرانی را سهامدار این بازار پر رونق و ارزشمند خواهد نمود ، سهامی که در نسلهای آینده تک تک ایرانیان نیز به جریان خواهد افتاد و مسلما تمام مسائل اقتصادی فرزندان ایران زمین را نیز برای ابد مرتفع خواهد نمود
مسلما اعطای تابعیت در هر سرزمین بدون بهره مندی از داراییها و سرمایه های خدادای آن در دراز مدت به یک دلخوشی بی معنی ، بیهوده و بی مصرف برای اتباع آن تبدیل خواهد شد که هیچگونه تعهدی را هم برای حفاظت و صیانت از امنیت ، اقتدارو سلامت آن از سوی اتباع آن سرزمین نمیتوان تعریف کرد قطع به یقین اعطای سهام عدالت سرزمین در بورس زمین و ایجاد حس حقیقی مالکیت برای فرد فرد ایرانیان در بخشهایی همچون دفاع ، آبادانی و محیط زیست نیز غیر قابل چشم پوشی است . این یک راهکار بین المللی برای تمام جوامع و حکومتها جهت خروج بازار مسکن از بخش سوداگری است

حمید رابعی کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری
Rabei.ir
@rabei

دیدگاهتان را بنویسید