در شرایطی که امنیت ملی ایجاب کرده تا مسئولان کشور شیر فلکه اصلی اینترنت را ببندند وجود موتورهای جستجوی ناکارامد ملی کاملا همه را شوکه کرده است . موتورهایی که درست مثل خودروهای ملی ، ادعایی پوچ و واهی بودند و معلوم نیست چه بودجه هایی صرف راه اندازی آنها شده است
بسیاری از اقشار جامعه از دانشجو و طلبه تا کاسب و بازاری و تاجر آدرس اینترنتی را حفظ نیستند و برای ورود به سایتها از موتورهای جستجو از قبیل bing یا google استفاده میکردند و حالا که ظرفیت برای استفاده از موتورهای داخلی از جمله yooz و parsijoo فراهم شده ناکارامدی آنها گره کار را محکم تر کرده است
همان اتفاقی که برای شبکه های اجتماعی مانند سروش و روبیکا و … پس از تصمیم مسئولان به فیلتر اپ هایی مانند تلگرام افتاد ، با این تفاوت که مردم آن روزها با فیلتر شکن و وی پی ان راه خود را برای استفاده از سرویسهای تعاملی بین المللی هموار کردند ولی اکنون تمام راهها به بن بست خورده است
چند سالی است دولتها صحبت از راه اندازی اینترنت ملی ، شبکه ملی اطلاعات ، سیستم عامل ملی و چندین پروژه ملی دیگر در بستر اینترنت میکنند ، به نظر فرصت تمام شده باشد و الان وقت قضاوت است و در شرایطی که سایر کشورها از این فرصتها به خوبی بهره برداری میکنند ، فرصت سوزی مسئولین کشور جای تامل دارد
حالا که خودمان با اراده تصمیم به قطع اینترنت گرفتیم این شد که میبینیم وای به حال روزی که شرکتهایی مثل مایکروسافت حاضر به ارائه خدمات به ip ایران نباشند . فکر روزی که سیستم عامل ویندوز بحران اصلی کشور شود هر روز آزارم میدهد